Ganske bra….til å vere jente!

Anja Blancha

For snart to år siden sto eg på høgaste toppen i Antarktis. Eg klatra med Jenta på bildet. Me klatra kjapt, ho var sterk og uredd. Dette var hennes siste fjell av dei sju høgaste fjella på dei sju kontinenta, det var mitt sjette. Ho var berre 27 år og den yngste jenta frå Tyskland som hadde greid denne bragda!

Verdsrekord på gang!

Anja har ikkje kvilt på laurbæra, ho skal no ut på ei utruleg reise. 1400 km på ski! Til Sydpolen. Aleine. Utan påfylling av mat og utstyr undervegs. Ei vanvitig utfordring og bragd fordi reisa hennar er meir enn eit rekordforsøk eller eit adrenalinkick. Det er eit varsel til alle jenter som trur at det krev store musklar å klatre i fjell, at ein må vere ein mann for å vere det første mennesket som oppnår noko. Kjem ho fram vil ho vere den første kvinna som går frå kysten av Antarktis til Sydpolen aleine utan etterfylling og støtte.  

Not bad for a girl!

Etter å ha erobra alle dei høgaste fjell på kvart kontinent, og i tillegg klatra K2 utan oksygenflaske fekk ho responsen «ikkje verst for ei jente». Disse prestasjonane er like tunge for ein mann, ho gjennomførte dei og kjem til å gjennomføre den utfordringa ho har framfor seg på sin eigen unike måte. Ho har lagt bak seg fordommar og kjønnsroller andre vil setje for ho. Ho meiner sjølv at ho ikkje har nokon spesielle ferdigheiter som gjer ho annleis enn andre. Har du ein draum og har høve til å følgje den, så gjer det. Ikkje la fordommar hindre deg.

Farsdagen i dag- å vere far til tre jenter.

Gratulerer til alle fedre! Spesielt til dei som har døtrer! Eg har sjølv tre. Dei er ikkje guttejenter eller tomboys. Det kunne heller aldri falle meg inn å kalle dei det. Dei er tøffe jenter. Kvar på sin måte. På mange områder er dei tøffare enn gutar -og jenter på eigen alder. På andre områder er dei ikkje det. No er dei komen i ein alder der eg ser at fordommar og kjønnsroller spelar inn på kven dei kjem til å bli på ein heilt anna måte enn det det gjorde då dei var born. Det synes eg er synd.

I Noreg er det faktisk slik at mange jenter blir behandla stereotypisk av gutane på skulen. I Noreg vel jenter stereotypisk utdanning, det er faktisk sama val som pregar jentene no, som på 70 og 80 talet. Me ligg langt bak dei landa i verda me likar å samanlikna oss med.

Ikkje rart kanskje at utrykket «ikkje verst-for ei jente» fortsatt blir brukt i dag. Når ei jente gjer noko eksepsjonelt, er ho annleis, ho tenkjer og oppfører seg ikkje slik som ei jente skal, eller er forventa å skulle oppføre seg. Når ein mann gjer noko eksepsjonelt, slår aldri tanken oss å utrykke at han er anleis.

I denne tidsalderen der me er så heldige å få ta del i den teknologiske utviklinga, spør eg meg likevel; kva gjer instagram, snap, facebook og andre sosiale plattformer der me utvekslar meiningar og ytringar med oss? Kroppspress, press på å vere det beste bilete av seg sjølv til kvar tid, drikkepress og sexpress går hand i hand med dårleg oppdraging og sjølvbilete. Ein trykkjer ned andre for å hevde seg sjølv, eller for at andre ikkje skal sjå usikkerheten ein sjølv ber på.

Det synes eg ikkje mine og dine jenter fortener. Ikkje gutane heller for den saks skuld. Eg vil avslutta denne blogginnlegget med Anja sine ord: «Hei jente. Du kan også som meg, leggje igjen fordommar og kjønnsroller bak din rygg, føl draumen din om du vil og kan.»

Du er meir en god nok!

God søndag, og farsdag frå meg.